FF-3 opis

Final Fantasy III

Final Fantasy III (jap. ファイナルファンタジーIII Fainaru Fantajī Surī^?) – gra konsolowa z gatunku jRPG wydana przez Square Co., Ltd. w 1990 roku na Nintendo Entertainment System. W 2006 roku wydany został całkowity remake gry na konsolę Nintendo DS, jako część kolekcji Finest Fantasy For Advance.

Final Fantasy III w wersji na NES nie została wydana w Europie i Ameryce Północnej, dopiero jej remake na Nintendo DS został wydany na całym świecie.

Gra opowiada o czterech dzieciach z wioski Ur, wybranych przez Kryształ Światła do walki z siłami zła.

Wersja na Nintendo DS

Nowa wersja ma odświeżoną grafikę trójwymiarową, dodano wsparcie dla ekranu dotykowego i poprawiono kilka błędów z poprzedniego wydania. Wersja na Nintendo DS jest pierwszą wersją Final Fantasy III, która została wydana poza Japonią. Final Fantasy III DS dodaje także wsparcie dla Nintendo Wi-Fi Connection, tworząc tzw. Mognet. Za pomocą Mognetu gracze mogą wysyłać sobie pocztę. Jest to konieczne do odblokowania kilku questów. Zmienione zostały klasy postaci - wszyscy zaczynają jako freelancerzy, dotychczasowa domyślna klasa, Onion Knight jest teraz klasą sekretną. Gracz może zmieniać klasy postaci w dowolnym momencie, jednak po zmianie klasy nie może ona korzystać z jej unikatowych zdolności przez najbliższe 2-10 walk. Pierwszymi dostępnymi profesjami są: Warrior (wojownik), Black Mage (czarny mag), White Mage (biały mag), Red Mage (czerwony mag), Monk (mnich) i Thief (złodziej). Wersja na NDS proponuje także domyślne imiona bohaterów: głównym bohaterem jest Luneth, pozostali to Arc, Refia i Ingus.

Pierwsze logo FF III (NES – 1990)

Trzecia odsłona serii, którą Squaresoft wydał w roku 1990, była z jednej strony ugruntowaniem pozycji dopiero co wyrobionej marki (dzięki sukcesom poprzedniczek), a z drugiej pożegnaniem z nieco już przestarzałą konsolą NES. Przede wszystkim jednak Kwadratowi postanowili tą częścią na dobre utrwalić pozycję serii, która nie tylko uratowała ich od bankructwa, ale też zapewniła rynkowy sukces. Ciepłe przyjęcie gry przez graczy pokazało, że obrano słuszny kierunek podczas tworzenia Final Fantasy z numerkiem trzy.

Co zatem ma do zaoferowania trzeci epizod serii? Z jednej strony mamy powrót do lubianego z pierwszej odsłony sagi systemu profesji (Jobs), a z drugiej wprowadzenie znacznej ilości innowacji, które właśnie z tą częścią na stałe wpisały się do kanonu cyklu Ostatecznej Fantazji. Po raz pierwszy pojawiają się: magia przywołująca (czyli Summony – potężne bestie, które dały początek późniejszym: Esperom, GFom, Eidolonom i Aeonom), debiut słodziutkich Moogli, które wbrew obiegowej opinii pierwszy raz pokazały się w FF III (a nie w FF V), czy też nowe elementy w zakresie świeżo zadomowionych w serii FF Chocobo. To wszystko sprawiło, że gra na dobre ugruntowała pozycję sagi i dziś możemy grać w FFX, FFX-2 i dalsze, oczekując kolejnych tytułów z tej serii.

Minusem oryginalnej wersji Final Fantasy III na konsolę NES na pewno jest w dzisiejszych czasach grafika – archaiczna, rażąca niekiedy pikselozą i bardzo małą rozdzielczością. To sprawia, że ten tytuł nadaje się głównie dla osób, które w młodości grały na konsoli NES (czyli dzisiejszych dwudziesto- i trzydziestokilkulatków) lub nastoletnich miłośników staroci. Tam gdzie nie powala grafika, muzyka mistrza Uematsu nadrabia braki. Przy tak ograniczonych (zwłaszcza na dzisiejsze standardy) możliwościach maestro stworzył udaną i klimatyczną ścieżkę dźwiękową.

Oryginalna wersja gry długo była jedyną opcją zapoznania się z fabułą Final Fantasy III, która dla wielu młodszych graczy, którzy dorastali (i dorastają nadal) w czasach gier o poziomie grafiki rodem ze Star Wars KOTOR II i Mass Effect, była po prostu nie do strawienia. Archaiczna grafika oraz muzyka tak odrzucały młodszą widownię, że pewnie niejedna litania do “świętego” Square-Enix poszła w intencji odświeżenia gry.   Wygląda na to, że owe modlitwy w końcu dotarły do właściwych uszu, ponieważ na przełomie lat 2006/2007 (zależnie od regionu) – ponad 16 lat od czasu premiery oryginalnej wersji gry – światło dzienne ujrzała nowa Final Fantasy III, wydana na nowy handheld: Nintendo DS.

Logo reedycji Final Fantasy III na Nintendo DS

Pierwsza rzecz, która rzuca się w oczy to oczywiście zmienione logo gry, które przypomina te z pozostałych części. Oczywiście zmian jest więcej, jednak najbardziej zauważalną (czytaj pożądaną) jest radykalny upgrade graficzny, dzięki któremu na ekranie widać miłe dla oka, gładkie kontury i żywe kolory. Poniżej próbka możliwości nowego silnika graficznego.

Oprócz podrasowanej grafiki i muzyki, gra oferuje kilka zmian w stosunku do oryginału oraz dodatkowe wyzwania. O różnicach między pierwowzorem a reedycją traktować będzie osobny artykuł, ale na potrzeby zachęty do grania powiem, że została lekko zmieniona fabuła oraz dodane nowe lochy do zwiedzania.

Obecnie są dostępne dwie opcje do wyboru:

• można pobiec do sklepu i nabyć nową wersję, by zagrać na DSie
• odważni mogą ściągnąć z  działu Download emulator oraz ROM i zmierzyć się ze “straszną, pikselowatą staruszką” Na NESa